O wat heb ik er een hekel aan; het schoolplein. Elke dag weer zie ik er als een blok tegenop om dat hek door te lopen en mijn schatjes in de klas te brengen. Ophalen is misschien nog wel vele malen erger. Waarom toch?
Groepjes
Het lijkt soms wel of ik zelf weer op school zit. Er zijn van die moeders die zich opstellen in groepjes en je van top tot teen bekijken wanneer je het hek doorkomt, om vervolgens meteen om te draaien en lacherig iets tegen de andere moeders in het groepje zeggen.
Ja, leuk spelen. Waar woon je? O nee, toch maar niet
Wij wonen in een “buitenwijk” van de stad. Voor veel mensen is dat blijkbaar aanleiding om hun kinderen niet bij onze jongens te laten spelen. Why?
Dan weer wel, dan weer niet
Heel opvallend is dat er de ene keer wel en de andere keer geen gedag wordt gezegd; afhankelijk welke moeders bij elkaar staan.
Buggy-fight
Laatst zag ik het gebeuren; één van de “dominante” moeders kwam met de buggy door het hek lopen precies op het moment dat er een “niet-dominante” moeder er ook doorheen kwam. En 2 buggy’s tegelijkertijd, dat past niet. Het kwam bijna tot een heuse buggy-fight waarbij er door beide moeders fanatiek geduwd werd. Uiteraard gaf de niet-dominante moeder toe en liep de domi-moeder met opgeheven hoofd het schoolplein op.
Overblijven
“Blijven jouw jongens 3x in de week over? Dat is ook zielig!” Ja dat vind ik ook. Maar ja, sommige mensen werken nu eenmaal, #schoolpleinroddelthuisblijfmoeder.
Wie brengt en wie haalt
Ik ben degene die onze jongens altijd naar school brengt ’s morgens. Laatst kwam dat niet uit en was het mijn man die de klas binnenliep net voor half 9. Terwijl hij wat werkjes bekeek bij de jongens aan tafel hoorde hij achter zich fluisteren “Dat is ook raar, zij komt toch altijd? Misschien zijn ze wel uit elkaar”. Dat er misschien gewoon gewerkt moet worden of dat iemand ziek is komt blijkbaar niet in hen op.
Haantje de voorste
Van die moeders die altijd helpen; ze zijn er bij elk feestelijk ontbijt, aanwezig bij iedere voorleesochtend en brengen zakken vol lege melkpakken mee wanneer er om gevraagd wordt. Behulpzaam? Zeker! En dat waardeer ik enorm. Maar reken mij er niet op af dat ik niet elke keer aanwezig ben; ik heb een baan. In jouw ogen ben ik daarom waarschijnlijk een ontzettende loedermoeder.
Zullen we met z’n allen gewoon lekker normaal doen, elkaar in ieders waarde laten en ons niet gedragen als 16-jarigen die op school zitten?
Hahaha dit is zo herkenbaar!