Ode aan mijn (loeder)moedervriendinnen!

By -

Om het moederschap (en mijn huwelijk) te overleven zonder al te veel kleerscheuren zijn een aantal essentiële factoren zeer belangrijk. En wat ver boven alle essentiële factoren uitstijgt zijn het hebben van biatchess, best friends, sista’s, BFF’s, oftewel…  (loeder)moedervriendinnen!

Vriendinnen komen en gaan. Sommige komen snel en zijn ook net zo snel weer weg. Sommige zijn er al een eeuwigheid, maar hadden er beter nooit kunnen zijn.

Het leven met kinderen is al ingewikkeld genoeg, dus ik wil geen gezeik in mijn vriendinnenteam. Mijn biatchess, best friends, sista’s, BFF’s, of gewoon vriendinnen kennen mij van alle kanten. De meest heldere, de meest donkere, de meest chaotische en meer verrassende kanten. En welke kant ook, deze meiden accepteren mij zonder een oordeel, ze zijn mijn ziel, mijn hart, mijn verstand!

Zij zijn degene die je met één woord begrijpen. 

Je gooit één keer het woordje ‘wijn’ in de groepsapp en ze drinken met je mee. Is er een crisis gaande dan app je ‘help’ en ze liggen voor je deur om je crisis te fixen (of om die fles wijn mee leeg te drinken). Ze kiezen al-tijd jouw kant! Hoe fout je ook zit. En dat hoeven ze je niet te vertellen, want dat weet je zelf ook wel.

Ze wijzen je terecht. 

En als je zelf niet door hebt hoe fout je zit, dan kunnen ze gewoon vrijuit hun mening geven. Niet in het openbaar, niet recht in de face, maar subtiel, heel subtiel. Op zo’n manier dat je jezelf weer even met beide benen op de grond plaatst.

En soms, heel soms dan doen ze het hard, wel gewoon recht in de face, niet zeiken maar poetsen.

En daarmee is het ook basta!

Zij zijn degene bij wie je je kinderen achter wilt laten, mocht je vroegtijdig dood gaan. 

Zij houden namelijk van jouw kinderen bijna net zoveel als ze van hun eigen kinderen houden. Zij kennen jouw kinderen door en door. Dat komt waarschijnlijk door het uren en uren analyseren van wat er nou toch mis kan zijn met dat gedrag van jouw kinderen. En uiteindelijk kom je altijd tot de conclusie dat het ‘gewoon kinderen’ zijn. De leukste kinderen van deze aardkloot welteverstaan.

Ze accepteren je zoals je bent, zonder oordeel!

Ze weten wanneer je door een zware periode gaat, praten is niet nodig, een blik zegt genoeg. Ze laten je boos zijn, ze laten je verdrietig zijn, ze laten je zijn zoals je bent.

Ze gaan met je mee wanneer je behoefte hebt om rebels te zijn. Je kunt met ze drinken, met ze dansen, met ze lachen tot je in je broek pist van het lachen.

Ze klagen met je mee over je kinderen, over je kerel, over je leven en uiteindelijk kom je samen tot de conclusie dat het allemaal zo slecht nog niet is.

Zij geven je het gevoel dat je helemaal niet zo’n slechte moeder bent.

Want ze laten je openlijk zien: zij loederen ook maar wat aan.

 

Hoppa! Deze is voor jullie biatchess, best friends, sista’s, BFF’s, oftewel…  (loeder)moedervriendinnen!

Sharon

1 Comment to Ode aan mijn (loeder)moedervriendinnen!