Gedachtes van een loedermoeder tijdens het douchen

By -

Het was 2001 toen ik de temperatuur net boven de 38 graden zette, kraan opendraaide en het warme vocht over mij heen liet sproeien. God, dat klinkt goor! Maar hemel, wat was dat lekker! Ik stond daar, minuten lang, helemaal alleen, onder de douche. Niemand die aan de deur klopte, niemand die domme vragen kwam stellen, niemand die naast me kwam zitten poepen.

Ik was he-le-maal alleen. Zolang als ik wilde. Geweldige tijd!

Nu deel ik een huis, een huis met één badkamer, met 5 andere levende wezens. Soms zelfs zes, als de stank van de hond niet meer te harden is. Maar goed, vijf andere pratende levende wezens die denken dat het geluid van het openen van een douchekraan hét signaal is om te vragen wanneer ik nou eens het eten ga koken, om te vragen of ik kom helpen met huiswerk, of ik moet perse naar die ene nieuwe stunt kijken. En op een wonderbaarlijke wijze lijkt het ook een poepsignaal, want plots moet er acuut door iedereen gepoept worden.

De douche. Het was altijd dé plek waar ik geniale ideeën bedacht en weer vergat, aangezien ik ze nooit meteen kon opschrijven. De plek waar ik tot rust kwam. Ontspande. En de plek waar ik uitgebreid schoon werd.

De douche. Nu is het de plek waar het volgende in mijn hoofd gebeurd:

  • Lieve Heer, mag ik alstublieft 10 minuutjes zonder onderbrekingen en nare geurtjes om mij heen genieten van het stomende water dat U mij schenkt? Amen.
  • Ahhhh, heerlijk!
  • Godsamme!
  • Wat zal er nu weer zijn? “Oh, je broertje heeft je geknepen? En wat heb jij gedaan? Zoek het maar even samen uit!”
  • Fuck! Zou ik nou morgen 30 pannenkoeken bakken voor school, of was dat volgende week?
  • Serieus, is de shampoofles nu alweer leeg? Drinken die kinderen van mijn shampoo ofzo?
  • Laat ze lekker hun eigen shampoo drinken!
  • Nou ja, ik was mijn haar wel weer met hun shampoo.
  • Fijn, nu ruikt mijn hoofd naar aardbei.
  • Wow, hoe kan het dat het haar daar al zo lang is? Zal daar de jeuk van komen?
  • Zal het echt alweer zolang geleden zijn?
  • *Bonk – Bonk* Wie zal het nu weer zijn? “Jaaaaaaa”
  • “Hallo? Wat is er??” 
  • Grrrrrr, zo irritant als ze geen antwoord geven!
  • “Wat is er nou?” …….. “HALLO?”
  • Poterverdorie! *Zet douche uit* “Wat is er aan de hand?”
  • “Oh niks!”
  • Godgloeiende! *Zet de kraan weer aan*
  • WHAAA! KOUD!
  • Ah, ja DAT had ik moeten zeggen tegen dat vervelende klagende mens achter mij in de rij bij de kassa!
  • Oh, shit! Aardappels vergeten mee te nemen.
  • Heb ik nog tijd om straks naar de supermarkt te gaan?
    • Aardappels, aardappels, aardappels, aardappels. 
      • Aardappels, aardappels, aardappels, aardappels.
  • Ja hoor, ga daar maar zitten poepen! Ik zei het toch?
  • Wat hoorde ik nou? Zal er iets kapot zijn?
  • Gatver, er komt zwarte drap uit dit badeendje.
  • Oh, uit deze ook. En deze ook.
  • Zo nou, dat waren weer zes fijne, verfrissende minuten. Ik voel me echt schoon.
  • Crap. Wie heeft nu weer mijn handdoek gejat?
Sharon

7 Comments to Gedachtes van een loedermoeder tijdens het douchen

  1. Saskia heeft kinderen, een stuk of vier.

    Echt heel slim ja. En dan stomme stukken schrijven over douchen….

    • Heel slim idd ! Want als ze ouder zijn kan er 1 stofzuigen , de ander afwassen , 1 de bedden verschonen en miss nog 1 de droge zooi opruimen ! En dat allemaal voor 2€ per week ! Lang leve zakgeld !! Ik ben jaloers ik wil d’r ook 4 ! ( 4 oudere kinderen dan he )

      Go loedermoeders !

  2. ? Hahaha! Helemaal herkenbaar!
    Daarom dat ik de laatste tijd gewoon wacht totdat de koters in hun bed liggen vooraleer ik onder de douche spring. 😉 Maar ja, moet natuurlijk ook nog passen in je tijdsschema etc., hè 😉
    Oh… Enneuh. .. ‘Man’, WTF are you talking about? Je wilt een klein of een groot gezin. Whatever. En of je nu 1 kind of 4 kinderen krijgt, er is geen kat die je volledig kan voorbereiden op wat er komen gaat. Dus ja, het is af en toe es toegestaan om te ‘zeuren’. We zijn maar mensen die tot enkele jaren geleden van veel zaken geen idee hadden dat het zo ging zijn. Niet alles is voorspelbaar. Dat heet ouderschap.